DISCURSO DE QUENO-JOSELUIS FERNANDEZ

Boas tardes noites  VECIÑAS, VECIÑOS E AMIGOS TODOS.
 A primaveira do ano 2007, un grupo de veciñ@s de Mondoñedo , descontentos cos políticos de sempre de un e outro partido, decidimos presentarnos as eleccions locais . Foi un compromiso serio é de valor.
 Ese foi o noso primeiro paso…. hoxe somos a marea verde,… ese verde esperanza que Mondoñedo necesita…… Vamos sacar Mondoñedo…Da sombra a luz.
Naquel mes de maio do 2007, o 10% de mindonienses, votou por nosoutros, confiou en nós,  quixeron estes mindonienses  que estivéran  representados por Josechu é o seu grupo, no Concello.
 Así o fixemos. É así a nosa responsabilidade cos nosos votantes foi tal que  sempre estivemos de unha u outra maneira na nosa laboura de oposición.
Neste tempo, de catro anos, josechu, casouse, e tuvo dous fillos e mantivo a súa labor empresarial, as veces que non poido atender as súas abrigas de partido sempre estuvo o seu lado, velando os nosos intereses de partido , un home que traballou a reo, como un concelleiro mais, o cal merece todo o noso merecemento, ese home é o noso secretario de converxencia galega RICARDO LOMBARDIA, UN APLAUSO O SEU MERECEMENTO.
A nosa laboura da oposición nestes catro anos foi poñer cordura  os tres partidos.
O primeiro  naquela campaña electoral do 2007,foi a protesta  dos famosos bolardos. Acordaste Josechu, daquela fotografia simulando o corte de aquel bolardo. Meses mais tarde retiraranos. Neste campaña do 2011 fixemos a presentación da candidatura no Mirador, días mais tarde tapiarono todo……
Tarde o fixeron.
Dende o 2007 o 2011 , como se poide comprobar nas hemerotecas do periódico Amigos da cidade de Mondoñedo e na voz de Galicia,  demos constancia do noso traballo:

A palabra  “converxencia galega“ ou a palabra “cambio”ou a palabra “verde esperanza” , calqueras delas enchen para Mondoñedo e veñen a significar o linguaxe de: Xeración de expectativas, creación de ilusions, unha linguaxe que multiplica simpatías (e tamen antipatías para quenes se teñen por moito …eles créense que soio son os únicos e indispensables…).Un destes  grandes intentou ,ningunearnos, pedindonos que non nos presentáramos as elecciones , incluso veo o seu xefe de Lugo a pedir que ingresáramos na súa lista.
O que fai o desexo de poder.  Josechu, nos traballamos por e para Mondoñedo..
Nadie nos impon dende o partido, si a carretera ten que pasar ..de Ribadeo por Viveiro, sin pasar por Mondoñedo,….. nin que o xulgado ten que ir para Foz ou para Burela ou para outro sitio que prevalezcan os intereses de partido.. e así foi  unha e outra vez …fóronse indo tantas cousas de Mondoñedo.


A palabra  cambio  é o anhelo de moitas persoas que esperan o noso autobus , Un autobús que todos teñen  cabida.. moitos xa subimos a ese autobús…confiamos en tí Josechu como o seu conductor .
Ese cambio convirtese nun estandarte e unha esperanza, en unha ilusión e en unha meta, e Baixo estas palabras están  estes homes e mulleres de converxencia galega.
É evidente que o discurso político sole estar exposto sobre outros xogos lingüisticos,… dame o voto que teño Madrid, dame o voto que teño Santiago, Dame o voto que teño a diputación, eu fixen esta obra, eu fixen esta outra.. venden como si os cartos os puxeran eles, venden como si nós non pagaramos impostos.
Si ainda lle sumamos que a política, os políticos, os parlamentos, no están no seu millor momento e de  que gozan de unha baixa credibilidade  entre o ciudadan común e corriente, a situación empeora de maneira preocupante.
Pero non hay que ser alarmistas, porque así como a política está en crisis…
nós en Mondoñedo atopamos formas de recompoñelas. ¡A Marea Verde!
Finalmente citando a Octavio Paz , premio nobel y a su Laberinto, duas proposicions  “aprender a mirar cara a cara a la realidad”, e “inventar palabras e ideas nuevas para estas nuevas y extrañas realidades que nos han salido al paso”
Confiade en nós, nós somos esas palabras e ideas novas, esa alborada de Pascual Veiga,que recorre Mondoñedo e que escoitades Eiqui.
votade a este grupo de converxencia galega, encabezado por Josechu o 22 de maio. Mondoñedo necesítanos.